Witaj na stronie głównej Biuletynu Informacyjnego Osób Niepełnosprawnych

Blacharstwo samochodowe  to nie było moje marzenie. To konieczność życiowa. Warsztat samochodowy miał mój Tato – widziałem, jak to się robi, jak to wygląda, jaka to ciężka praca i nie chciałem naprawiać samochodów. Nawet zawód wyuczony mam inny. Skończyłem szkołę, zdałem maturę i tak naprawdę byłem osobą otwartą na wszystko, na różne prace i zadania. W wolnym czasie jeździłem za granicę do pracy i tam też pracowałem na warsztacie, ale w całkiem innej dziedzinie – robiłem to, co dzisiaj się nazywa tak modnie detailing. To były lata 90. Pracowałem na Zachodzie. Przyjechałem na święta do domu. W drodze powrotnej do Niemiec zdarzył mi się wypadek i już nie dojechałem do tej pracy i zostałem tu.  Po wypadku minęły jakieś 3, 4 lata może zanim zająłem się samochodami, wcześniej, szukałem innej pracy, ale po wypadku, gdy straciłem rękę i stałem się osobą niepełnosprawną, nie mogłem nic znaleźć. Chodziłem wszędzie. To był… czytaj więcej o Andrzej Siembida: Wymagaj od siebie, nawet jeśli nikt od ciebie nie wymaga