Grażyna Kulig, ,,Bliżej nieba”- artystka- samouk, kobieta- anioł, która umiłowała sobie sztukę sakralną, w stylistyce bliskiej głównie baroku. Od ponad 10. lat, po trudnym zdarzeniu życiowym, maluje i tworzy intensywnie. Do swojej sztuki wniosła wszystko co duchowe, piękne i święte.
Wśród Jej prac są: Dziewica z Dzieciątkiem, Matka Boska Szkaplerzna, Matka Boża w Gaju Oliwnym, Anioł Stróż z różami, Anioły śpiewające, Anioły skrzydlate, Aniołki panienki, Tryptyk z Matką Bożą i ogromna liczba Kapliczek, różnej wielkości, w których wykorzystuje święte obrazki, wykonanych z pudełek, koronek, pasmanterii, patyczków, koralików, tłuczonego drobno szkła, gazy, muszelek, piór i nici.
Grażyna Kulig, wystawa ,,Bliżej nieba”, Galeria Art Brut, Centrum Kultury w Lublinie. 1 luty – 29 luty 2016 r.
Twórczość Grażyny Kulig to ucieleśnienie niezwykłego piękna, które przeplata się z bogatą i finezyjną ornamentyką. Bardzo silnie uderza nas bogactwo formy zarówno w Kapliczkach jak i malarstwie (maluje techniką akrylową na desce). Oglądając prace artystki zastanawiamy się czy obserwujemy np. malarstwo baroku, rokoko, a może Renesansu?, trendy przenikają się, czy też obcujemy z subtelnie wyrafinowanym kiczem? Jakże delikatna linia jest na skraju tych stylistyk.
Grażyna Kulig w sposób bardzo wyważony i wyszukany przeplata różne formy, kierunki i style, wykorzystuje je w sposób delikatny i bardzo umiejętny; renesansowa twarz Matki Bożej na sporych rozmiarów desce, przypomina ujęcie Madonny z rysunku Leonarda da Vinci, Dziewica z Dzieciątkiem z kasztanowymi włosami to przecież skojarzenie z tycjanowskim przedstawieniem kobiety.
Jednak charakterystyczne są twarze; duże okrągłe oczy, malutkie, pełne, karminowe usteczka, pulchne policzki świadczą o skłanianiu się i upodobaniu autorki do stylu kwiecistego, bogatego, pełnego przepychu. Może to zainteresowanie jest intuicyjne, wynikające z dużej wiedzy i znajomości sztuk pięknych?
Niekiedy Jej działania przypominają również prace ,,enfant terrible” sztuki polskiej, Władysława Hasiora, ale u Grażyny Kulig wszystko jest harmonijne, uporządkowane, grzeczne i ładne. Za pomocą tych sugestii różnorodnych sztuk artystka tworzy swój indywidualny świat duchowości i sacrum.
Nie wynika to z Jej być może, głębokiej wiary religijnej, co podkreśla, ale znajduje w tej tematyce ukojenie, radość tworzenia, spokój, pocieszenie. Nie porusza nigdy innych prób stworzenia świeckiego przedstawienia, w swojej twórczości łączy fascynacje malarstwem, rzeźbą, dekoratorstwem.
Swoje Ikony: malarstwo na desce, choć deska nie jest przygotowana jak tradycyjna ikona- zaipregnowana warstwą gipsowo-kredową …, to i tak nawet wymagającemu odbiorcy to nie przeszkadza, widoczna jest wręcz faktura drewna, którą artystka wręcz podkreśla nakładając warstwę z gazy, ozdób kobiecych, widoczne są faktury złotej i nie tylko farby, stosuje impast i melanż, nakłada pokruszone szkło. Tymi rozwiązaniami zastępuje klasyczne zdobienie ikony koszulką ze srebra lub złota.
Artystka pomimo podjętego przez siebie tematu i użytych narzędzi nie przekracza pewnej granicy smaku. Prace Grażyny Kulig są spójne tematycznie i stylistycznie. Kobiece. Kwiatuszki, paciorki, ażury, podkreślają urodę i egzotykę meksykańskiej Matki Boskiej z Guadalupe.
Czy Grażyna Kulig wykracza poza kanony sztuki?
Na pewno trzyma się zasad estetyki, ale i wypracowanych przez siebie metod w tworzeniu niezwykłej urody swoistych ready- made, które dają wytchnienie i ukojenie w bólu, autorce oraz odbiorcy. Poprzez dzieła wystawia wotum dla tego co doskonałe, szlachetne i dobre.
Wystawę tę koniecznie trzeba zobaczyć ! Polecam !
Agnieszka Wójtowicz
Instruktor Fundacji Teatroterapia Lubelska