15 osobowa grupa z WTZ Janowica w dniach 8-9 kwietnia 2011 r. w Teresinie uczestniczyła w X Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Niesfornych „GALIMATIAS”.
Przegląd przeznaczony jest dla wszystkich teatrów nieinstytucjonalnych z terenu kraju, które mają coś do powiedzenia na temat otaczającej nas rzeczywistości.
Na teresińskiej scenie zaprezentowały się teatry wcześniej zakwalifikowane
- Teatr Puk Puk – Świdnik
- Teatr Boczny „Obcy” – Lublin
- Zespół Figiel „Psychomachia” – Janowica
- Teatr KOT – Warszawa
- Teatr w Krzywym Zwierciadle „Transakcja” – Stepnica
- Grupa Teatralna ZMYSŁ – Ostróda
- Teatr Re:Akcji – Warszawa
- Teatr Banana Perwers – Skierniewice
- Scena Kotłownia – Ostrów Mazowiecka
- Grupa Teatralna – Olsztyn
- Teatr Chwila – Siedlce
- Teatr Działań Twórczych – Warszawa
- Teatr Tańca Inoj – Warszawa
Nasza Grupa otrzymała Wyróżnienie – nagrodę pieniężną w wysokości 250 zł, I Dyplom Honorowy Wolontariatu. W czasie omówień jurorzy nie mieli zastrzeżeń do prezentacji, wręcz powiedzieli „…takie prezentacje moglibyśmy oglądać, oglądać i oglądać”.
Dwudniowy wyjazd połączony został z wycieczką. Do grupy teatralnej dołączyli inni uczestnicy warsztatu, najpierw kibicowali zespołom a w czasie przerw zwiedzali Bazylikę w Niepokalanowie i nie tylko… W 1980 r. kościół w Niepokalanowie został wyniesiony do godności bazyliki mniejszej, a 25 marca 2004 r. otrzymał tytuł ogólnopolskiego sanktuarium.
Na terenie klasztoru znajduje się interesująca ekspozycja – Muzeum Ochotniczej Straży Pożarnej braci w Niepokalanowie. Jest to jedna z nielicznych tego typu ekspozycji w naszym kraju. Do najważniejszych eksponatów należy strażacki samochód „Minerva” z 1925 r. oraz ręczne pompy z XIX w.
Niepokalanów – to miejsce oddane Niepokalanej na Jej wyłączną własność. Założyciel tego grodu Matki Bożej, św. Maksymilian Maria Kolbe, przybył tu w 1927 r. wraz z grupą 20 braci. W szczerym polu postawił figurkę Niepokalanej.
Założyciel Niepokalanowa często mówił braciom: „To, co otrzymujemy od ludzi, nie jest nasze, wszystkie budynki i całe wydawnictwo należy do społeczeństwa, dlatego też musimy czuwać, aby się coś nie zniszczyło. Dobrze byłoby pomyśleć i stworzyć coś w rodzaju straży, gdyż pożar na naszym terenie może powstać bardzo łatwo”. Dlatego w 1931 r. powstała jednostka ochotniczej straży pożarnej w Niepokalanowie. Jej organizacją zajął się brat Salezy Mikołajczyk.
Od samego początku bracia pomagali okolicznej ludności. Dziś jednostka dysponuje profesjonalnym sprzętem i jest jedną z najlepszych w Polsce.
W muzeum Straży Pożarnej w Niepokalanowie – zabytkowy samochód
Przed wejściem do Misterium Męki Pańskiej
JEDYNA TAKA KALWARIA
W niepokalanowskim sanktuarium istnieje nietypowa Kalwaria, którą każdy z pielgrzymów może przeżyć indywidualnie i głęboko, po obejrzeniu spektaklu o misteriach naszego zbawienia, wielu zadaje sobie pytanie: Kim dla mnie jest Jezus Chrystus?
Misterium Męki Pańskiej w tej teatralnej formie zostało po raz pierwszy wystawione w Niedzielę Palmową 1963 r. Oświetlenie i ruchome figurki wykonali bracia Felicissimus Sztyk i Włodzimierz Błaszczyk.
PANORAMA TYSIĄCLECIA
Dla upamiętnienia Tysiąclecia Chrztu Polski w 1966 r. w podziemiach bazyliki zainstalowano ruchomą szopkę ilustrującą historię Kościoła w Polsce. Szopkę tę wykonali bracia Paschalis Banach i Felicissimus Sztyk. Ponad 140 figur znanych polskich chrześcijan przesuwa się przed oczami widzów na tle efektów świetlnych i akustycznych, defilując przed figurą Matki Bożej Częstochowskiej, Królowej narodu polskiego.
Śpiewy religijne i historyczne, odpowiednio dobrane postacie, począwszy od Piastów aż po Jana Pawła II oraz interesujące komentarze dotyczące dziejów naszego narodu na przestrzeni stuleci, dały niezwykły efekt tworząc atrakcyjną całość.
Panorama Tysiąclecia
Spotkanie z p. Amalią
Relacje uczestników z wyjazdu:
Emil K. – Z wyjazdu jestem bardzo zadowolony, fajne przedstawienia. W czasie zwiedzania w Niepokalanowie bardzo podobało mi się Misterium Męki Pańskiej (MMP), zobaczyłem wiele interesujących eksponatów w muzeum. Nie wiedziałem, że w Niepokalanowie zobaczę samochody którymi jeździł nasz papież w czasie pielgrzymek. (Emil uczestniczył w omówieniach prezentacji teatralnych.)
Waldemar Sz. – Mnie się bardzo podobało w Muzeum Straży Pożarnej.
Michał K. – Wyjazd super, zwiedzałem, byłem na mszy w kościele i u spowiedzi, oglądałem inne występy, w Niepokalanowie byłem pierwszy raz, podobało mi się w Domu Pielgrzyma, ładny pokój miałem z kolegą.
Łukasz L. – Ten kościół jest inny niż u nas w Łęcznej. Podobała, mi się Panorama Tysiąclecia i MMP, z kolegami byliśmy u spowiedzi a i jeszcze śpiewałem Godzinki. Miałem sam pokój a po posiłkach pomagałem sprzątać naczynia.
Jola – W bazylice tyle rzeczy ładnych widziałam, byłam tu pierwszy raz, takie duże postacie były (MMP), przeżywałam, że Jezus został umęczony. A widziałam samochody zabytkowe.
Andrzej K. – Podobała mi się historia dziejów Polski, warunki jakie mają tu przybywający ludzie na modlitwę. Cieszę się, że jestem w warsztatach i dzięki temu mogę jeździć, poznawać i wiele zobaczyć.
Daniel L. – Występ inny niż do tej pory, w których uczestniczyłem (przegląd dla różnych grup teatralnych z Polski dla ludzi zdrowych). Podobało mi się wnętrze bazyliki, zbiory strażackie. Cieszę się, że nasza prezentacja podobała się innym grupom. (Daniel uczestniczył w omówieniach prezentacji teatralnych.)
Małgosia W. – Bardzo mi się podobało – występy i to co zobaczyłam w Niepokalanowie.
Madzia P. – Pani, bardzo mi się podobało, chcę jeszcze jechać i oglądać…
Madzia K. – Pierwszy raz tu byłam, cieszę się z tego co zobaczyłam.
Kasia K. – Wszystko takie interesujące, cieszę się, że odwiedziliśmy panią Amelię, a jej historia życia jest bardzo interesująca.
Ela J. – Podobało mi się, zobaczyłam pamiątki jakie są w muzeum z Afryki, był tam taki ładny krzyż z bursztynu i świeca (Ela uczestniczyła w omówieniach prezentacji teatralnych.)
Wioleta J., instruktor – Podobała mi się kolejna możliwość pokazania przedstawienia szerszej publiczności oraz możliwość skonfrontowania naszych doświadczeń teatralnych z doświadczeniami innych teatrów (ludzi w pełni sprawnych). Bardzo się cieszę, że mogłam poznać panią Amalę Sahakyan z Armeni. (Wioleta uczestniczyła w omówieniach prezentacji teatralnych.)
Zwiedzanie Bazyliki, muzeum, Panoramy Tysiąclecia i Misterium Męki Pańskiej w okresie wielkiego postu wprowadza niejednego zwiedzającego, pielgrzyma w zadumę, skłania do przemyśleń i refleksji. Nasi podopieczni nie zawsze mają możliwość do tylu przeżyć w tak krótkim czasie. Cieszę się, że wszyscy byli zadowoleni, że spotkanie teatralne i doznania duchowe były dla nich tematem rozmów.
W drodze powrotnej odwiedziliśmy p. Natalię Sahakyan (pochodzi z Armenii), od kilkunastu lat zamieszkuje w Polsce (Grójec), jesteśmy z nią zaprzyjaźnieni od 6 lat. Pani Natalia opowiedziała naszym podopiecznym w skrócie historię swojego odnalezienia się w Polsce, poczęstowani zostaliśmy Lawaszem (chleb ormiański), pokazała nam stroje narodowe, oczywiście nie obyło się bez śpiewu. Młodzież zostawiła Natalii pamiątkę w postaci prac wielkanocnych (zając, jajo) wykonane w naszych pracowniach.
W czasie wyjazdu grupa była bardzo zdyscyplinowana.
Dziękuję Bratu Kazimierzowi Proskurze za przewodniczenie naszej grupie po Niepokalanowskich muzeach.
Brat Kazimierz pochodzi z woj. Lubelskiego, a w Klasztorze Ojców Oblatów Franciszkanów w Niepokalanowie jest profesjonalnym kuchmistrzem.
Dziękujemy rodzicom za otwartość i zrozumienie.
Radość widziana na wszystkich twarzach to wielka zachęta do podejmowania nowych wyzwań, to największa nagroda na jaką można zasłużyć. Niech ta radość zatacza coraz szersze kręgi i rozprzestrzenia się na wszystkich ludzi.
„Radość jest jak kamień,
który wrzucony do wody,
zatacza coraz większe kręgi.”
Maria Lisek-Zięba
