W dniach 15-16 listopada 2018 roku w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie odbyła się Ogólnopolska Konferencja pt.: „Apteka literacka – czytelnictwo osób niepełnosprawnych jako skuteczne lekarstwo na choroby duszy i ciała”.
Tegoroczna konferencja była czwartą z cyklu spotkań o tematyce niepełnosprawności i miała na celu ukazanie niepełnosprawności w literaturze i kulturze.
Drugiego dnia dr Małgorzata Jedynak z Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie podczas swojej prelekcji pt. „Literatura źródłem inspiracji i siły do rozwoju osobistego”, mówiła o tym, że człowiek jest sumą książek które przeczytał. Książka w aspekcie rozwoju osobistego każdego człowieka jest najwyższą, najcenniejszą wartością, jest darem. W każdej książce którą spotykamy, bierzemy do rąk jest cząstka konkretnego człowieka i ta cząstka zmienia życie kolejnego człowieka. Rozwój osobisty każdego z nas, każdego człowieka jest pogłębianiem samoświadomości, samopoznania. Jest to wiedza, refleksja o sobie która pozwala nam świadomie kierować własnym życiem, ale też samodzielnie w zgodzie z własnymi pragnieniami, wartościami. Rozwój osobisty to zainteresowanie swoim wnętrzem, wglądem w ciało i umysł.
Następnie dr Maria Komorska z Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie w swoim wystąpieniu pt.” Pamiętniki osób z niepełnosprawnością jako materiał źródłem badań socjologicznych” mówiła o tym jak pamiętniki stały się przyczynkiem jej rozwoju naukowego. Pytaniem stało się jak wygląda sytuacja osób z niepełnosprawnościami w społeczeństwie polskim. Na początku lat 90-tych ubiegłego wieku to był czas kiedy uczyliśmy się integracji osób niepełnosprawnych. Zadała sobie pytanie jak osoby z niepełnosprawnościami funkcjonują w rodzinach. Był to trudny czas w dotarciu do tych osób ale wpadnięto na pomysł aby ogłosić konkurs na pamiętniki osób z niepełnosprawnością. Postanowiono, że ogłoszenie o tym konkursie zamieszczone zostanie w kolorowych pismach kobiecych i młodzieżowych. Poprzez te ogłoszenie otrzymano około tysiąca odpowiedzi. Były to historie najróżniejszych osób młodzieży jak i rodziców. Za każdym razem była to historia życia, niełatwego życia tych osób, gdzie ludzie opowiadali jak bardzo musieli walczyć ze społeczeństwem, z instytucjami.
Z kolei Grzegorz Kozłowski z Polskiej Fundacji Osób Słabosłyszących w swoim wykładzie pt. „Dostępność oraz znaczenie czytelnictwa dla osób głuchoniewidomych” przywołał pierwsze doświadczenie kiedy przygoda z literaturą zaczęła się od czytania książek przez rodziców i słuchania audycji w radio. W kolejnych latach pojawiały się już książki mówione nagrywane na taśmach i kasetach magnetofonowych. Kolejnym milowym krokiem stał się przełom w elektronice kiedy pojawiły się komputery i oprogramowanie syntezy mowy, zamianie tekstu zapisanego w postaci znakowej na wypowiedź (mowę) w postaci dźwiękowej.
Doktor Aleksandra Borowicz z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II w swoim wystąpieniu pt. „Wczesna nauka czytania jako forma wczesnego wspomagania rozwoju dzieci niesłyszących i słabosłyszących” mówiła o tym, że aby zakochać się w książkach trzeba pokochać czytanie, żeby pokochać czytanie trzeba nauczyć się czytać. I jak to zrobić? Aby dziecko zakochało się w czytaniu musi mieć nauczyciela, który z założenia będzie kochał uczyć czytać. Metodą taką jak pomóc sobie, rodzicom i ich dzieciom jest metoda symultaniczno-sekwencyjna prof. Jagody Cieszyńskiej. Metoda polega na stymulacji prawej symultanicznej półkuli i lewej sekwencyjnej. Nauka czytania symultaniczno-sekwencyjnego opiera się na trzech etapach: powtarzaniu, rozumieniu i nazywaniu. Powtarzanie, kiedy dziecko powtarza głoski odczytywane przez rodzica lub terapeutę, rozumienie, gdy dziecko pokazuje zapisaną samogłoskę odczytaną przez rodzica lub terapeutę oraz samodzielne nazywanie z chwilą gdy dziecko czyta głośno wskazaną, zapisaną, wyjętą, wylosowaną z woreczka samogłoskę.
Doktor Renata Kołodziejczyk z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II w swojej prelekcji pt. „Dostępność tekstów dydaktycznych dla dzieci z uszkodzeniami słuchu” mówiła o badaniach nad możliwościami czytania osób z różnego rodzaju potrzebami edukacyjnymi. Jak przygotować podręczniki szkolne i jak pracować z dziećmi tak, aby podręczniki szkolne udostępniały im treści nauczania. Aby przebrnąć przez te wszystkie trudności stosowana jest metoda gramatyczna zredukowana do najprostszych, usuwając z tekstu wyrażenia wieloznaczne i słowa abstrakcyjne. Zaletą takiego postępowania jest skuteczne porozumiewanie się w danym momencie.
W dalszej kolejności wystąpiła Monika Trętko z Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie z wykładem pt. „Czytanie jako ucieczka w inny lepszy świat”. Dla każdego z nas czytanie jest czymś innym i daje nam coś innego. Czytając na głos słyszymy samych siebie tym samym ćwiczymy swój głos.
Podczas konferencji można było zakupić przedmioty zrobione przez uczestników Warsztatu Terapii Zajęciowej przy Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczego nr 1 w Lublinie.
Fotogaleria
Kamil Artur Kuliński