Relacje ze Spotkań Artystów Nieprzetartego Szlaku. Wspominamy i dziękujemy!

28 czerwca, 2022
11:25

Mija dokładnie miesiąc od 32. Spotkań Artystów Nieprzetartego Szlaku "RELACJE".

Podsumowujemy tegoroczne finałowe Spotkania Teatralne przesyłając Państwu zarówno fotorelację, zebrane wrażenia oraz relacje uczestników SANS, a także całościowe podsumowanie wydarzeń, które miały miejsce w Teatrze Muzycznym w Lublinie w dniach 26-29 maja 2022 r.

Dziękujemy Wam za zaufanie, którym nas obdarzacie. Jesteśmy wdzięczni, że niezmiennie towarzyszycie naszym przedsięwzięciom, a przede wszystkim Artystom Nieprzetartego Szlaku.

To dla nas zaszczyt, że wspólnie przecieramy ten arteterapeutyczny szlak.

Podczas czterech dni SANS doświadczyli prawdziwego, ciepłego, teatralnego święta w Teatrze Muzycznym w Lublinie. Tegoroczne spotkania były naprawdę czasem nawiązywania, podtrzymywania i ocieplania Relacji. Organizatorów rozpiera wdzięczność i radość!

W dniach 26-29 maja 2022 na profesjonalnej scenie Teatru Muzycznego w Lublinie po raz 32 odbyły się Międzynarodowe Spotkania Artystów Nieprzetartego Szlaku SANS „Relacje”. Po trzech latach w końcu spotkali się w pełni na żywo!

Był to czterodniowy przegląd polskich i zagranicznych teatrów osób z niepełnosprawnościami, któremu towarzyszyły muzyczne występy niepełnosprawnych artystów, animacje i wspólna zabawa, bal oraz wydarzenia towarzyszące: wystawy Laureatów Konkursu na Znak Graficzny, Konkursu Plastycznego, wystawa fotograficzna Laureatów TwO „Marzenia” oraz 13. Międzynarodowy Konkurs Fotograficzny „Teatr w Obiektywie”. Spotkania Artystów Nieprzetartego Szlaku to impreza integracyjna, stanowiąca finał całorocznego Cyklu Międzynarodowego Nieprzetartego Szlaku. Zgodnie z tradycją nie chodzi tu o wybranie najlepszych, a o kilkudniowe pełne radości spotkania osób, którym przez życie jest iść trudniej, a którzy mimo to ofiarowują innym piękno i radość swojej twórczości i zaangażowania…

W tegorocznych Spotkaniach wzięło udział ponad 500 osób, w tym blisko 200 artystów. Zaprezentowanych zostało 15 spektakli teatralnych i ponad 20 występów towarzyszących. Każdego dnia odbyła się transmisja livestreaming na Facebooku, określonych spektakli i występów towarzyszących. Przegląd teatralny dla grup artystycznych osób z niepełnosprawnościami ma też charakter edukacyjny. W ramach SANS odbyły się warsztaty-omówienia spektakli dla reżyserów teatrów oraz instruktorów zespołów wraz z członkami Rady Konsultantów.

Pierwszy dzień Festiwalu był „ukłonem” organizatorów z Fundacji Nieprzetartego Szlaku w kierunku obywateli Ukrainy. W programie znalazł się bowiem spektakl-pokaz metodyczny w języku ukraińskim „Zwierzątka, małe zwierzenia”. Spektakle przeplatane były występami towarzyszącymi artystów ukraińskich. Całość wydarzenia była tłumaczona na język ukraiński.

W piątek, 27 maja, odbyło się oficjalne otwarcie SANS, które zaszczycili swoją obecnością zaproszeni Goście z Lubelskiego Oddziału PFRON, ROPS oraz Urzędów: Marszałkowskiego, Wojewódzkiego i Urzędu Miasta Lublin. Ponadto gościliśmy Panią Wójt Gminy Jabłonna, Panią Sekretarz Lubelskiego Forum Organizacji Osób Niepełnosprawnych, przedstawiciele lubelskich uczelni wyższych i pozostałych placówek oświatowych. Tradycyjnie program rozpoczynał występ Teatru Kruszynki z Przedszkola Specjalnego nr 11 w Lublinie ze spektaklem „W głębi oceanu”.

W trzecim dniu SANS-u, w występie towarzyszącym, zaprezentowali się uczestnicy Środowiskowego Domu Samopomocy „Akademia Artystyczna”, którzy od lat współtworzą Spotkania. Sobotnie występy zwieńczył wzruszający spektakl „Dzień pokoju” Muzycznej Trupy Teatralnej z Litwy. Uczestnicy festiwalu mieli także okazję obejrzeć specjalne pokazy video spektakli profesjonalnych teatrów z Wielkiej Brytanii i Hiszpanii.

W ostatnim dniu przeglądu po zaplanowanych spektaklach, odbył się Wielki Finał z podziękowaniami dla wszystkich zaangażowanych w organizację, występujących artystów, ich instruktorów, wolontariuszy. Wręczone zostały dyplomy oraz nagrody i upominki.

Cykl Imprez Nieprzetartego Szlaku skierowany był do artystów z niepełnosprawnościami, ich instruktorów i wolontariuszy oraz przybyłej publiczności, wykładowców i studentów lubelskich uczelni, przyjezdnych gości, obywateli Ukrainy, przebywających na terenie województwa lubelskiego w związku z działaniami wojennymi, prowadzonymi w ich kraju. Dzięki temu, że część wydarzenia była dostępna online w formie livestreamu w mediach społecznościowych na profilu Facebook uczestnikami przedsięwzięcia byli także widzowie online z różnych zakątków Polski i świata. Cały festiwal był tłumaczony na Polski Język Migowy przez Magdalenę Gach oraz Jolantę Gromadę. Animacje, zabawy oraz opisy spektakli były tłumaczone na język ukraiński.

Do organizatorów Nieprzetartego Szlaku spłynęło wiele ciepłych słów które, dają energię i stają się inspiracją do dalszej pracy. Cytujemy poniżej wrażenia i relacje uczestników tegorocznych Spotkań Teatralnych:

– Kochani! Zwracamy się do wszystkich organizatorów 32 Międzynarodowych Spotkań Artystów Nieprzetartego Szlaku w Lublinie. Minęło już kilka dni od zakończenia festiwalu, a moi aktorzy ciągle wspominają ten czas spędzony w Lublinie. Dziękujemy Wam za ciepło, radość, miłość, wspaniałą zabawę i sztukę, która nas duchowo wzbogaca i czyni nas lepszymi ludźmi. Dziękuję też za to, że każdy mógł się poczuć ważny i zobaczyć, że wszyscy jesteśmy sobie potrzebni. Łzy w oczach moich aktorów w ostatnim dniu festiwalu pokazują, jak szalenie to spotkanie było dla nich ważne. Dziękujemy raz jeszcze – aktorzy z teatru Wojtuś: Przemek, Bartek, Weronika, Bartek, Mateusz, Mateusz i instruktor teatralny Katarzyna Serwacka.

– Dzień dobry cała ekipo Nieprzetartego Szlaku! Emocje po festiwalu powoli opadają, ale chcieliśmy Wam jeszcze raz bardzo podziękować! Cieszymy się ogromnie, że mogliśmy być częścią tak wspaniałego wydarzenia. To był piękny i bardzo inspirujący czas! Jesteśmy również pod wielkim wrażeniem organizacji i profesjonalizmu. Zostaliśmy tak ciepło przyjęci, obdarzeni opieką i wsparciem. Robicie świetną robotę, mamy nadzieję, że nasza przygoda ze Spotkaniami Artystów Nieprzetartego Szlaku dopiero się zaczyna i będziemy się mogli jeszcze spotkać! Pozdrawiamy serdecznie i wysyłamy mnóstwo ciepłego i puchatego! – cały Zespół Teatru Smile – Łódzkiego Teatru Osób z Niepełnosprawnością.

– Jestem i mało tego zamierzam zostać z Wami na dłużej, bo wszystko co robicie jest pięknym kawałkiem dobra dla tych ludzisk, którzy przybywają na festiwal. Jest to mega radosna chwila, dzięki której mają też pozytywne wspomnienia mimo doświadczania dolegliwości związanych z różną kondycją organizmu. (…) gdy patrzę na tych ludzi, że im się chce to coś się dzieje niezwykłego w moim sercu i rączki u Was na scenie pracują same z siebie. Jestem mega wzruszona jak przybijają ze mną „piątkę” jak widzę ten promienny uśmiech. (…) dziękuję, że mnie zaprosiliście do Waszego świata. Głusi ze Stowarzyszenia Migiem Przez Świat czują się włączeni w Wasze inspiracje. – Magdalena Gach, tłumaczka PJM

– Tegoroczne Spotkania Artystów Nieprzetartego Szlaku odbyły się po raz pierwszy od 3 lat na żywo! Wszystkim nam brakowało prawdziwego kontaktu z piosenką, teatrem i oczywiście między sobą nawzajem. Artyści zaoferowali widzom i słuchaczom szeroki wachlarz tematyki, interpretacji i nastrojów występów scenicznych. Zabawa była przednia, były też momenty wielkich wzruszeń, a nawet powagi. Każdy występ był wyjątkowy i niepowtarzalny. Mieliśmy do czynienia ze sztukami w radosnym, żartobiliwym stylu, ale również tymi niosącymi za sobą bardzo aktualne przesłanie przekazane w niekonwencjonalny i piękny sposób. Moją uwagę szczególnie przykuło kilka występów. Jeden z nich zaprezentowany przez Teatr Wataha, pod tytułem „Rybków albo Pipków” z dystansem ukazywał dylematy społeczne mieszkańców wymyślonych miast. Z kolei dzieci z Teatru Ołowiany Żołnierzyk zaprezentowali urocze widowisko o psach, kotach i drognej spółce. Jednak najbardziej poruszyły mnie dwa występy. Pierwszy pod tytułem „Chcę śpiewać, chcę tańczyc, chcę wrzeszczeć – dopóki nie wyschną słowa”, drugi zaś „Dzień pokoju”. Pierwszy był interpretacją znanego utworu „Read all about it”, który bardzo lubię. Ta interpretacja była wyjątkowa. Od dawna nie miałam takiej gęsiej skórki. Z kolei „Dzień pokoju” był bardzo alegoryczny i wymowny, a przy tym niekonwencjonalny. Dotyczył konfliktu w Ukrainie. Prezentowała go Muzyczna Trupa Teatralna, Litewskiego Związku Osób Niepełnosprawnych. To tylko niektóre z wielu występów, które w moim subiektywnym odczuciu były piękne, jednakże każdy występ był niepowtarzalny, pełen emocji, a aktorzy i piosenkarze zasługują na wielki ukłon – Julia Trubacz, wolontariuszka Nieprzetartego Szlaku.

– Останні 4 дні була на інклюзивному міжнародному театральному фестивалі в Любліні 32. Spotkania Artystów Nieprzetartego Szlaku “Relacje” Інклюзивний театр це місце великої праці, теплоти, відданості і теж щирості. Якось так вже воно склалось, що так є і цього не відміниш. А ще люди з інвалідністю дуже глибоко переживають травму війни як ті, хто є дуже чутливими і менш захищеними.
Це часточка життя, яка вже триває 22 роки, з якою пов‘язано багато емоційного і професійного. Пригадую всі наші фестивалі Непротоптана стежина і всіх тих людей, які пройшли через волонтерство в театрі. Зараз всі вони активно далі волонтерять на війні.
Три роки перерви через пандемію і через війну. Ми пробували робити щось маленькими кроками, але театр – це те, що може бути в повному сенсі лише на живо.
Цього року на фестивалі вперше працював перекладач на українську мову, що давало справжнє відчуття партнерства. Шкода, що театрів з України не було, але після війни ми приїдемо.
[Ostatnie 4 dni byłam na międzynarodowym inkluzywnym festiwalu teatralnym w Lublinie 32. Spotkania Artystów Nieprzetartego Szlaku “Relacje” Teatr inkluzywny to miejsce ciężkiej pracy, ciepła, oddania, a także szczerości. Jakoś już się stało, że tak jest i nie da się tego odwołać. A osoby niepełnosprawne są bardzo głęboko dotknięte traumą wojny, jako osoby bardzo wrażliwe i mniej chronione. To część życia, która trwa od 22 lat, pełna emocji i profesjonalizmu. Pamiętam wszystkie nasze festiwale Neprotoptana Stezhyna Непротоптана стежина i tych wszystkich ludzi, którzy przeszli wolontariat w teatrze. Teraz wszyscy aktywnie kontynuują swoją działalność jako ochotnicy na wojnie. Trzy lata przerwy spowodowanej pandemią i wojną. Próbowaliśmy zrobić coś małymi krokami, ale teatr to coś, co może być tylko w prawdziwym życiu. W tym roku po raz pierwszy na festiwalu pracował tłumacz na język ukraiński, co dało prawdziwe poczucie partnerstwa. Szkoda, że nie było teatrów z Ukrainy, ale po wojnie przyjedziemy.]
(…) Na tle teraźniejszej sytuacji stał się SANS takim miejscem, jak gdyby w innej rzeczywistości. Dziękuje, że pomagacie Ukrainie na płaszczyźnie kultury i dyplomacji – Anastasiya Voytyuk, koordnatorka Neprotoptanej Stezhyny w Ukrainie.

– I znów Są z Nami!! Nasi ukochani Artyści Nieprzetartego Szlaku. Jak dobrze Ich mieć u siebie, podziwiać, obserwować ale przede wszystkim uczyć się od Nich dobroci, rozumienia sztuki, serdeczności i otwartego serca na drugiego człowieka… Dziękuję, że zaszczycacie nasz Teatr swoją Obecnością to dla Nas ogromne wyróżnienie i dowód zaufania. Jesteśmy dla Was i z Wami! Teatr Muzyczny w Lublinie łączy Nieprzetarty Szlak – Kamila Lendzion, dyrektor Teatru Muzycznego w Lublinie.

Wybrane komentarze z Facebooka

Życzenia powodzenia w zmaganiach teatralnych.

Dobry dzień. Pozdrowienia z Ukrainy.

Witam z Niemiec Pięknie tu z Wami być, choćby na odległość.

Cieszę się, że mogłam gościć na tegorocznych Spotkaniach Artystów Nieprzetartego Szlaku, choć tylko za pośrednictwem Internetu. Fajnie, że coraz Was więcej. Wielkie ukłony dla wszystkich artystów i oczywiście organizatorów. Robicie świetną robotę. Brawo.

Tyle lat minęło – teraz moje dorastające Córki reprezentują Wolontariuszy!!! Dzięki Kochani za tyle lat wzruszeń niezmiennych!!! :)))

Ah 18 lat w Nieprzetartym Szlaku tęskni się najlepszy czas ever.

Żałuję, że nie mogę tam być osobiście.

Witam i pozdrawiam Dąbrowa górnicza pozdrawia Lublin; jak zwykle świetna ekipa przez duże E.

Dobrze, że chociaż wirtualnie mogę być z Wami pozdrawiam serdecznie.

Dobrze było spotkać znajome twarze wyściskać się porozmawiać zrobić pamiątkowe zdj. poczuć ta cudna atmosferę podczas oglądania przepięknych spektakli po prostu dobrze było wrócić na stare śmieci choć na chwilkę gratuluję udanego festiwalu brawo dla Was.

Bardzo fajna impreza w teatrze muzycznym z super nagłośnieniem i akustyką. Fajne zespoły i ciekawe spektakle. Super organizacja, prowadzący i wolontariusze. Zaśpiewałem dwie piosenki Andrzeja Zauchy. Udzieliłem też wywiadu do radia Lublin. Dyplom na pamiątkę. Róża, którą dostałem już zasuszona u mnie na półce. Super atmosfera i piękny Lublin…

Niesamowite przeżycie, cały czas myślę o Was, o tej wspaniałej, ciepłej atmosferze, byłam pierwszy raz i myślę, że nie ostatni a czuł się jakbym wszystkich znała od dawna. Dla mnie to była magia. Cudowne miejsce, cudowni ludzie, wspaniałe spektakle. Pozdrawiam.

To już moje kolejne SANS. Zawsze mam ciary na plecach, gdy widzę i czuję tę atmosferę, energię, to ogromne zaangażowanie i artystów i organizatorów. Cieszę się, że mogłam tego doświadczyć bo myślę sobie, że nie ma rzeczy niemożliwych. Ogromny szacun dla wszystkich!

Może może może, może kiedyś się spotkamy… Jesteście wspaniali, i organizatorzy i aktorzy i publiczność. Klimat spotkania i atmosfera dorównały poziomowi artystycznemu. Gratulacje.

Wydarzenia towarzyszące 32. Spotkaniom Artystów Nieprzetartego Szlaku

Konkurs Na Znak Graficzny Nieprzetartego Szlaku – Konkurs na Znak Graficzny był rozpisany wśród osób z niepełnosprawnościami jako pierwsze wydarzenie w całorocznym Cyklu Imprez Nieprzetartego Szlaku. Konkurs ten wprowadził uczestników wydarzeń i spotkan artystycznych w aktualną tematykę: „RELACJE”. Celem konkursu był wybór emblematu – znaku graficznego, który stał się symbolem (logotypem) całego cyklu imprez w bieżącym roku – jednocześnie odwoływał i nawiązywał do tematu przewodniego. Konkurs miał charakter międzynarodowy.

Prace wyróżnione w konkursie weszły w skład wystawy towarzyszącej 32. Spotkaniom Artystów Nieprzetartego Szlaku w Teatrze Muzycznym w Lublinie.

Do konkursu na znak Cyklu Nieprzetartego Szlaku „Relacje” zgłoszono 74 prace. Do finału konkursu publiczności Jurorzy dopuścili 28 grafik, na które w internetowym głosowaniu oddano 333 głosy. Zarówno Jurorzy, jak i publiczność za najlepszą grafikę uznali pracę Doroty Bemś (lat 17) z Zespołu Szkół Specjalnych w Pyskowicach, opiekun plastyczny – pani Małgorzata Kosma.

W ścisłej czołówce znalazły się również prace:

Natalii Grabias (lat 9) ze Szkoły Podstawowej z Oddziałami Integracyjnymi Nr 105 w Krakowie, opiekun plastyczny – pani Edyta Korzeniowska.
Magdaleny Krupy (lat 9) ze Szkoły Podstawowej z Oddziałami Integracyjnymi Nr 105 w Krakowie, opiekun plastyczny – pani Edyta Korzeniowska.
Pani Bronisławy Parygi (lat 69) z Domu Pomocy Społecznej „Światło Nadziei” w Sanoku przy Caritas Archidiecezji Przemyskiej, opiekun plastyczny – s. Elżbieta Masztalewicz.

Ogólnopolski Konkurs Plastyczny Nieprzetartego Szlaku – Przesłane na konkurs prace związane były z tematem przewodnim Cyklu Nieprzetartego Szlaku „Relacje”. Celem akcji było motywowanie do twórczego działania utalentowanych osób z niepełnosprawnością i ich instruktorów, a także promocja i prezentacja ich artystycznej działalności w społeczeństwie.

Konkurs Plastyczny realizowany jest od ponad 20 lat. W tym roku po raz pierwszy został zorganizowany wspólnie z kadrą Zespołu Szkół Specjalnych w Pyskowicach pod honorowym Patronatem Starosty Gliwickiego i Burmistrza Miasta Pyskowice. Wernisaż nagrodzonych prac odbył się 26 kwietnia 2022 r. w Galerii PodCień w Pyskowicach. Wystawa prac laureatów konkursu plastycznego towarzyszyła 32. Międzynarodowym Spotkaniom Artystów Nieprzetartego Szlaku w Teatrze Muzycznym Lublinie.

Wyróżnienia specjalne: Mateusz Reinert, Kamil Chim, Jacek Zdanowski, Kamil Zaponik, Łukasz Strządała, Sylwia Szuster, Marcel Kozakiewicz, Bartosz Dzieniszewski, Artur Wójcik, Jan Polak

Wyróżnienia: Małgorzata Waręcka, Filip Oczadły, Norbert Jasiński, Michał Hajkowski, Elżbieta Duda, Henryk Sznura, Rafał Szoda, Marta Borek, Elżbieta Jurewicz, Aleksandra Szyngiera.

Międzynarodowy Konkurs Fotograficzny „Teatr w Obiektywie” – powstał w celu połączenia teatru i fotografii. Dzięki niemu możemy pokazać artystyczne spojrzenie na Spotkania Artystów Nieprzetartego Szlaku (SANS). Konkurs umożliwia dialog między występującymi artystami z niepełnosprawnością a pasjonatami fotografii, dając jednym i drugim, szansę rozwoju i umożliwiając promocję ich twórczości. Organizacja konkursu służy realizacji głównego celu, jakim jest kształtowanie pozytywnego stosunku społeczeństwa do twórczości osób z niepełnosprawnością. W konkursie może wziąć udział każdy niezależnie od wieku czy umiejętności.

Wernisaż wystawy zwycięskich prac 12. edycji konkursu „Teatr w Obiektywie” „Marzenia” odbył się 9 kwietnia 2022 r. w Centrum Kultury w Lublinie. W ramach 32. SANS w Teatrze Muzycznym w Lublinie można było obejrzeć wystawę prac wyróżnionych fotografii 12. edycji konkursu.

13. Międzynarodowy Konkurs Fotograficzny „Teatr w Obiektywie” odbył się podczas 32. SANS, obejmuje różne kategorie (Aktorzy, Wokół Festiwalu, Portret, Artystyczne Spojrzenie oraz Temat przewodni SANS, tym razem były to RELACJE), które umożliwiają uchwycenie teatru z perspektywy widza, ujęcie portretu emocjonalnego, wyrażenie siebie jako artysty-fotografika, ale także bycie w roli aktywnego uczestnika festiwalu. Dla uczestników konkursu zorganizowane zostały specjalne warsztaty fotograficzne, skupiające się na fotografii teatralnej i reportażowej oraz mające przygotować uczestników do fotografowania podczas festiwalu SANS.

Konkurs umożliwia integrację działań twórczych osób z niepełnosprawnościami oraz amatorskich i profesjonalnych środowisk, zajmujących się fotografią, niezależnie od stopnia sprawności. Spośród przesłanych zdjęć Jury wyłoni fotografie, stanowiące wystawę laureatów konkursu „TwO”.

Folder festiwalu 32. SANS “Relacje” (PDF, 5,71 MB)