4 lipca 2016 r., miałem okazję reprezentować Ogólnopolską Federację Organizacji na Rzecz Osób z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym na jednej z cyklicznych debat środowiskowych organizowanych przez Polskie Forum Osób Niepełnoprawnych w ramach realizacji projektu „Wdrażanie Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych – wspólna sprawa”.
Współrealizatorem debaty w województwie lubelskim było Lubelskie Forum Organizacji Osób Niepełnosprawnych – Sejmik Wojewódzki. Debata na której byłem dotyczyła sytuacji osób z niepełnosprawnością sprzężoną. W skład naszej delegacji weszli także Maria Król Prezes Polskiego Forum Osób Niepełnosprawnych, Edyta Kociubowska, Katarzyna Waszak, Paweł Czuchaj – reprezentujących Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom Niepełnosprawnym „Krok za krokiem”. Debata odbywała się w Lubelskim Centrum Konferencyjnym przy ul. Artura Grottgera 2. Wzorem wcześniejszych debat środowiskowych pojawił się ekspert, tym razem z Francji. Osoba z niepełnosprawnością wymagająca wysokiego poziomu wsparcia. Ekspert mieszkał przez jakiś czas w Anglii gdzie studiował, potem przeprowadził się do Francji. Podczas swojej prezentacji powiedział troszkę o różnicach w funkcjonowaniu systemu w tych dwóch krajach. Podkreślił, że w dostaniu się do Lublina pomogły mu asystentki finansowane przez francuski rząd. Dowiedzieliśmy się, że w obydwu krajach funkcjonuje 24 godzinny system wsparcia, jednak w Wielkiej Brytanii jest on bardziej restrykcyjny. Otóż, aby dostać takowe wsparcie w Wielkiej Brytanii trzeba stanąć przed komisją kwalifikacyjną, która orzeka czy takie wsparcie ci się należy.
Po wystąpieniu eksperta nastąpiła dyskusja prowadzona przez Kamila Kabasińskiego i Agatę Kapiec. Dyskusja była bardzo sprawnie moderowana. Jej Celem było wypracowanie strategii poprawy jakości życia osób z niepełnosprawnością sprzężoną. Niestety, jak to zwykle bywa na tego typu spotkaniach, dyskusja przerodziła się w końcu w istną litanie narzekań, a to na brak przeszkolonych urzędników w instytucjach samorządowych, kolejki do lekarzy specjalistów, na nie wystarczającej wysokości świadczeń socjalnych skończywszy. Kolejnym problemem na który zwrócę uwagę, był niski poziom uczestnictwa samych zainteresowanych. Na koniec każda z grup uczestników musiała wybrać obszar życia osób z niepełnosprawnością sprzężoną, który trzeba poprawić. Nasza grupa wybrała sferę niezależnego życia. Zapisaliśmy, że niezbędne jest sprofesjonalizowanie zawodu asystenta, wprowadzenie 24 godzinnego modelu wsparcia. Wnioski z debat środowiskowych trafią do Polskiego Forum Osób Niepełnosprawnych, które przygotuje z nich raport uwzględniający najważniejsze problemy środowiska osób z niepełnosprawnościami. Raport trafi na biurko Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Elżbiety Rafalskiej.
„Krok za Krokiem” w Zamościu
Organizacja Pożytku Publicznego
www. spdn.pl