W dniach od 23 do 27 października 2025 roku, Hotel Kaprys przy ulicy Elizy Orzeszkowej 1 w Świdniku stał się areną emocjonującej sportowej rywalizacji – Indywidualnych Mistrzostw Polski Kobiet w Showdown. To wyjątkowe wydarzenie, będące kwintesencją precyzji, szybkości i pasji, wyłoni najlepsze zawodniczki w kraju.
Dla obserwatora z zewnątrz specyfika tego sportu jest absolutnym zaskoczeniem. Patrząc na zmagania zawodniczek, uderzyła mnie nieprawdopodobna precyzja, z jaką kierują piłeczkę oraz błyskawiczna dynamika ich ruchów przy stole. Showdown to dyscyplina na pełnej prędkości – wymagająca idealnego wyczucia czasu, dotyku i niesamowitego refleksu, a wszystko to w niemal absolutnej ciszy i ciemności.
Wspólna inwestycja w wolę walki
Głównym organizatorem tego sportowego święta było Stowarzyszenie Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki Niewidomych i Słabowidzących „CROSS”, które od lat konsekwentnie działa na rzecz integracji i aktywizacji osób z dysfunkcją wzroku poprzez sport. Stowarzyszenie po raz kolejny udowodniło swój profesjonalizm i zaangażowanie. Jest jak siła napędowa, która potwierdza, że prawdziwe granice istnieją tylko w głowach. Dzięki strategicznemu dofinansowaniu z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) w ramach projektu „Wspólny start 2025” oraz wsparciu Ministerstwa Sportu i Turystyki, impreza osiągnęła status, na jaki zasługuje ten sport.
Koordynatorem zawodów, który czuwał nad każdym szczegółem logistycznym i sportowym, był Sebastian Michailidis. Pod jego batutą, od pierwszego do ostatniego serwisu, panował duch fair play, a sportowcy mogli skupić się wyłącznie na grze.
Więcej niż rywalizacja
Rozgrywki miały głęboki wymiar wykraczający poza samą sportową konkurencję. Kluczowym zadaniem było wyłonienie Indywidualnego Mistrza Polski Showdown Stowarzyszenia Cross w kategorii kobiet, co jest najbardziej prestiżowym tytułem w polskiej odmianie tej dyscypliny. Zwyciężczynie, które udowodniły swoją klasę, miały jednocześnie szansę na awans do Polskiej Kadry Showdown, zyskując tym samym zaszczyt reprezentowania naszego kraju na międzynarodowych turniejach w 2026 roku. Poza wymiarem stricte sportowym, wydarzenie to koncentruje się na krzewieniu sportu i kultury fizycznej wśród osób z dysfunkcją narządu wzroku, promując showdown jako sport inkluzywny. Mistrzostwa stanowiły też doskonałą platformę do podnoszenia kwalifikacji sportowych. Ostatecznie, impreza służyła popieraniu sportowego współzawodnictwa oraz rozwojowi kontaktów interpersonalnych, co wzmacnia poczucie przynależności i buduje silną sportową społeczność.
Wyzwania i sportowa pasja
W kuluarach zawodów, koordynator Sebastian Michailidis poruszył kwestię wciąż niewielkiej popularności dyscypliny, jednocześnie wskazując na nadzieje na jej dynamiczny rozwój.
„Problemem jest to, że nasz sport nie jest jeszcze sportem paraolimpijskim, bo gdyby był, myślę, że więcej klubów chciałoby zaangażować się w trenowanie i działanie w showdown. Jest to sport, który też niestety nie jest tani, generuje spore koszty i nie jest zbyt popularny wśród młodzieży” – przyznał Michailidis, dodając optymistycznie: „Są natomiast zamysły, by wprowadzić showdown na te najważniejsze zawody na świecie, czyli na paraolimpiadę. Są nadzieje na to, że uda się to w 2032 roku.”
Mimo wyzwań, polskie zawodniczki i zawodnicy odnoszą niekwestionowane triumfy na arenie międzynarodowej. Michailidis z dumą podkreślił dotychczasowe osiągnięcia:
„Polska jest jednym z najmłodszych krajów w Europie, który uprawia tę dyscyplinę. U nas gra się od około 16 lat, a w Europie od ponad 30. Mimo to od wielu lat odnosimy sukcesy na arenie międzynarodowej. Przywozimy złote medale drużynowo i indywidualnie z mistrzostw świata i Europy, zarówno w kategorii kobiet, jak i mężczyzn. Nasi zawodnicy są w światowej czołówce.”
Zwyciężczynie Świdnika wkrótce będą miały okazję, by pisać dalszą historię tych sukcesów. Koordynator zawodów, pytany o najbliższe plany, zadeklarował:
„Za tydzień lecimy na turniej do Bolonii, który jest turniejem bardzo wyczerpującym. Jedziemy tam z rekordowym składem ośmiu zawodników.”
Tę historię piszą jednak przede wszystkim zawodniczki. Joanna Pożarycka z OKS WiM Olsztyn, nestorka dyscypliny, uosabia ducha tego sportu. Jej słowa to czysta esencja pasji:
„Ja gram już 13 lat. Zaczęliśmy z mężem w Olsztynie, gdzie teraz prowadzę sekcję. Były sukcesy, mistrzostwa Polski, przez 6 lat byłam w kadrze. Ja po prostu od dzieciństwa robię coś w sporcie dla osób niedowidzących i to jest moja pasja”.
Jej wytrwałość jest inspiracją dla wszystkich, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z rakietką.
Świdnik opuściłam z poczuciem, że showdown to przyszłość polskiego sportu osób z niepełnosprawnościami. To nie tylko emocjonująca gra, ale też dowód na to, jak ważna jest precyzja, skupienie i siła woli, niezależnie od barier. Podziwiając zaangażowanie zawodniczek i profesjonalizm organizatorów, wierzę, że ta dyscyplina zasługuje na szerokie uznanie. Trzymamy kciuki za polską kadrę i czekamy na olimpijski przełom!
Na zdjęciach:
- Organizator: Sebastian Michailidis
- Zawodniczki:
- Ewa Ćwiek (klub Podkarpacie Przemyśl)
- Teresa Janakowska (klub KSN Łuczniczka Bydgoszcz)
- Elżbieta Mielczarek (klub UKS Niewidomych Sprint Wrocław)
- Weronika Wall (klub DoSAN Wałbrzych)
- Joanna Pożarycka (klub OKS WiM Olsztyn)
- Sędziowie: Zbigniew Berczyński, Lubomir Prask, Jagoda Grudzień
Galeria zdjęć
Tekst i foto: Agnieszka C. Gałązka
Materiał powstał w ramach projektu „Wzmacniamy aktywność”
realizowanego w okresie 01.01.2025 r. – 29.02.2028 r.
przez Lubelskie Forum Organizacji Osób Niepełnosprawnych – Sejmik Wojewódzki
Zadanie publiczne jest dofinansowane ze środków PFRON
UWAGA: Pobieranie, kopiowanie i jakiekolwiek inne wykorzystanie treści dostępnych w powyższym materiale wymaga pisemnej zgody LFOON – SW będącego właścicielem serwisu www.niepelnosprawnilublin.pl.