W dniach 28 - 30 października 2024 r. w Operze Lubelskiej po raz 27. odbyły się Spotkania z Piosenką Nieprzetartego Szlaku. Tegorocznym hasłem Jubileuszowego XXXV Cyklu Imprez 2024/2025 jest "Rodzina".
Nieprzetarty Szlak to całoroczny cykl działań artystycznych: plastycznych, muzycznych i teatralnych, których bohaterami są osoby z niepełnosprawnościami. Na Międzynarodowy Cykl Imprez składa się kilka wydarzeń: Konkurs Graficzny na Znak, Spotkania z Piosenką, Konkurs Plastyczny, Warsztaty i Konsultacje Teatralne. Finał Całorocznego Cyklu NS stanowią odbywające się latem Spotkania Artystów Nieprzetartego Szlaku (SANS). Spotkaniom teatralnym od piętnastu lat towarzyszy Konkurs “Teatr w Obiektywie”.
Imprezy Nieprzetartego Szlaku charakteryzuje wysoki poziom artystyczny i organizacyjny. Uczestniczą w nich soliści i zespoły z całej Polski a dni spędzone w Lublinie pozostawiają niezatarte wspomnienia.
Nie inaczej było i tym razem, kiedy Uczestnicy z ośrodków, domów i placówek dla osób z niepełnosprawnościami po raz kolejny odwiedzili gościnne progi Opery Lubelskiej, aby poczuć się jak… w Domu i dawno niewidzianej Rodzinie!
Poza przeglądem występów muzycznych – całkowicie pozbawionym rywalizacji – Uczestnicy wspólnie bawili się i śpiewali szlagiery Nieprzetartego Szlaku.
Imprezie towarzyszyły działania animacyjne, wystawa Znaków wyłonionych podczas Konkursu Graficznego a na widowni, pomiędzy siedzeniami, bezszelestnie przemykali ubrani na czarno fotografowie, od lat zgromadzeni wokół Międzynarodowego Konkursu Fotograficznego „Teatr w Obiektywie”, aby uchwycić i uwiecznić na zdjęciach występy Uczestników i emocje.
„Rodzina to niekoniecznie ci ludzie, wśród których człowiek się rodzi.
Można ją sobie znaleźć samemu.
Tam, gdzie jest bezpiecznie i ciepło.
Tam, gdzie człowiek czuje, że właśnie tu jest jego miejsce”
– Judy Westwater.
Ten cytat, z całą pewnością doskonale oddaje atmosferę podczas wydarzeń organizowanych przez Fundację Nieprzetartego Szlaku: serdeczne powitania, wzajemna pomoc, radość na widok znajomej twarzy, przytulanie, uściski dłoni i przybijanie piątek… Głośne rozmowy i ciche szepty… Wspólny posiłek, próby i solowe wyciszenie… śmiech, łzy i wzruszenie… Ciepła, rodzinna atmosfera, którą można tu poczuć, zobaczyć, wyśpiewać lub wysłuchać… I po prostu być jej częścią, czując się bezpiecznie i na miejscu!
Dzień 1 - 28 października 2024 r.
Pierwszego dnia odbyły się warsztaty “Odkryj swój ruch” – prowadzone przez Dorotę Skałecką – trenerkę dramy, specjalistkę terapii przez sztukę i artystkę Opery Lubelskiej. Uczestnicy wsłuchali się w swoje ciała i otwierali na doznania płynące z ruchu.
O “Emisję głosu” podczas warsztatu wokalnego zadbała natomiast Małgorzata Papiewska – artystka chóru i pianistka, prowadząca Chór Dziecięco-Młodzieżowy Opery Lubelskiej w Lublinie. Uczestnicy uruchomili aparat głosowy, ćwiczyli wyrażanie siebie i swoich emocji dźwiękiem.
Swój autorski występ zaprezentował Kamil Zawada z Domu Pomocy Społecznej im. Józefy Jaklińskiej w Rzeszowie.
Dzień 2 - 29 października 2024 r.
Drugi i trzeci dzień Spotkań wypełniły występy sceniczne utalentowanych Artystów Nieprzetartego Szlaku. Prezentowane utwory nawiązywały do tematu przewodniego, czyli „Rodziny”. Na scenie obecna była Magdalena Gach – tłumaczka Polskiego Języka Migowego, nazywana przez stałych bywalców “Czarodziejką”.
Tego dnia zaprezentowali się:
- Aleksander Wiśniewski i Antoni Haba – „Nie ma jak dom” – Szkoła Podstawowa Specjalna nr 26 im. Janusza Korczaka w Lublinie
- Tymon Bastrowski – „Sielanka o domu” – Szkoła Podstawowa Specjalna nr 26 im. Janusza Korczaka w Lublinie
- Jerzy Wolski – „Tato, już lato” – Szkoła Podstawowa Specjalna nr 26 im. Janusza Korczaka w Lublinie
- Jakub Popik – „Moja wesoła rodzinka”, SOSW dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnych im. Zofii Sękowskiej w Lublinie
- Tymoteusz Misiura – „Rodzinka. pl”, „Piosenka o rodzinie”
- Szymon Lisek – „Ballada o ciotce Matyldzie” – SOSW dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnych im. Zofii Sękowskiej w Lublinie
- Angelika i Dominika Boczek – „Bo rodzina to rodzina” – Środowiskowy Dom Samopomocy w Końskowoli
- Klara Siuciak – „Cudownych rodziców mam” – SOSW dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnych im. Zofii Sękowskiej w Lublinie
- Akademia Artystyczna – “Śnił mi się rodzinny dom” – Środowiskowy Dom Samopomocy “Akademia Artystyczna”
- Tacy Sami – „Rodzina z Matczyna” – Dom Pomocy Społecznej w Matczynie
- Rozśpiewany Zakątek – „To się wydarzyło” – Fundacja Benedyktyński Zakątek, Puławy
- Agnieszka Zarzycka – „Nic miłości nie pokona”, „Przeżyłam z Tobą tyle lat” – Stowarzyszenie na rzecz Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Ruchowo w Lublinie
- Aleksandra Błaszczuk – „Dom” – Środowiskowy Dom Samopomocy ROZTOCZE w Lublinie
- Diament – „Rodzinny dom – znam takie miejsce na ziemi” – Środowiskowy Dom Samopomocy w Bychawie
- Grzegorz Czapla – „Rodzinny dom” – Środowiskowy Dom Samopomocy ROZTOCZE w Lublinie
- Rafał Ugarenko – „Rodzina ach rodzina”
- Warsztaty Terapii Zajęciowej Misericordia w Lublinie – „U cioci na imieninach”
- Bębnoludy – „Muzyczna wędrówka” – PSONI Koło w Łęcznej, Warsztaty Terapii Zajęciowej w Janowicy
- Kinga Piwowar – „Drodzy rodzice” – Dom Pomocy Społecznej im. Józefy Jaklińskiej w Rzeszowie
- Arkadiusz Kasprowicz i Mateusz Świątkowski – „Wszyscy Polacy” – Stowarzyszenie ŹRÓDŁO Osób Niepełnosprawnych Umysłowo ich Rodzin i Przyjaciół
- Figielek – „Skandal w rodzinie” – PSONI Koło w Łęcznej, Warsztaty Terapii Zajęciowej w Janowicy
- Małgorzata Kasiak – „Dzięki Wam” – DPS im.Józefy Jaklińskiej, Rzeszów
- Kajetan Rachwał – „Mama” – Środowiskowy Dom Samopomocy „Akademia Artystyczna” w Lublinie
- Monika Mroczek – „Orkiestry dęte”, „Cudownych rodziców mam” – Dom Pomocy Społecznej w Żułowie.
Dzień 3 - 30 października 2024 r.
Ostatniego dnia wystąpili:
- Julia Majsterek „Zaśnij duszko” – SOSW dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnych im. Zofii Sękowskiej w Lublinie
- Siódme Niebo – „Najpiękniejszy dar”, „Tato” – Warsztaty Terapii Zajęciowej Caritas Chełm
- Mateusz Dudek – „Nasz dom”, „Nadchodzą święta” – Lublin
- Zuzanna Stoińska – „Mamo”, „Aniołom szepnij” – Zespół Placówek Specjalnych w Szerzawach
- Sebastian Paca – „Rodzice” – Środowiskowy Dom Samopomocy w Chełmie
- Ach To My – “Rodzina” , “Nie ma jak u mamy” – WTZ Świdnik
- Maria Choma – „Ojciec czeka”, „Najbliższy jest rodzinny dom” – Dom Pomocy Społecznej w Żułowie
- Ivan Grytsiv – „Parę chwil” (IRA), „Vitryla” (Melovin) – Lwów
- Julia Majsterek – „Ojciec żył tak jak chciał” – SOSW dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnych im. Zofii Sękowskiej w Lublinie.
Tradycją jest, że finałowy występ podczas “Spotkań z Piosenką” to forma niespodzianki i podziękowania skierowanego od Organizatorów do Uczestników. Tym razem gwiazdą finału był Konrad Baum i Zespół Kultowi a ich występ od pierwszych nut porwał publiczność do energicznej zabawy na widowni i pod sceną. Wierzcie mi, że sprawność lub jej brak – nie miały tu żadnego znaczenia – wszyscy obecni na sali doskonale się bawili, a wykonawcy bisowali aż dwa razy!
Chwilą, na którą wszyscy czekali był tradycyjny finał z podziękowaniami i wręczaniem nagród. Jest to niezwykle emocjonujący moment, ponieważ zarówno wykonawcy, jak i Ich placówki macierzyste otrzymują w prezencie sprzęt, który przyczynia się do ciągłego rozwoju i podnoszenia poziomu prezentowanych występów. Nagrody wręczają jednocześnie Wolontariusze i Organizatorzy, którzy także otrzymują podziękowania za serce włożone w przygotowanie wydarzenia.
Sukces przedsięwzięcia jest bowiem możliwy, dzięki zaangażowaniu i wspólnej pracy całej artystycznej Rodziny Nieprzetartego Szlaku, złożonej z: Wykonawców, Wolontariuszy, Terapeutów, Instruktorów, Rodziców, Opiekunów, Pracowników, Personelu Pomocniczego, Partnerów i Współorganizatorów.
To od Nich wszystko się zaczyna i to właśnie Oni – wszyscy razem – pojawiają się na scenie, nim wybrzmi finałowy dźwięk i opadnie czerwona kurtyna…
“Rodzina jest dla człowieka niczym płótno dla artysty. Przelewamy na nie nasze najwspanialsze marzenia. Kreślimy je często w sposób niedoskonały i nieudolny, ale wszyscy jesteśmy przecież zaledwie amatorami w sztuce życia. Jeśli jednak nie skupiamy się na roztrząsaniu własnych pomyłek, z czasem powstają w ten sposób prawdziwe arcydzieła. Z czasem uczymy się także, że to nie piękno końcowego efektu godne jest najwyższej pochwały, lecz wysiłek, jaki wkłada się w jego malowanie” – Richard Paul Evans.
Retransmisja
Galeria zdjęć
Tekst i foto: Wiktoria Kwiecień