BIULETYN INFORMACYJNY OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH
Logo z napisem: Otwórzmy przed nimi życie,.

Aktywni wśród swoich

Uczestnicy Warsztatu Terapii Zajęciowej w Janowicy (placówka Polskiego Stowarzyszenia na rzecz osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Łęcznej) aktywnie wykorzystują czas kończący okres kolędowania. Za nimi dwie pracowite niedziele 22 i 29 stycznia 2017 r.

„Uwierz w dobroć, która drzemie w twym sercu i

przyjmij codziennie z ręki Boga promyk słońca”

Pbil Bosmans

Podczas liturgii mszy świętych w kościele Matki Bożej Królowej Świata w Nadrybiu 22 stycznia prezentowali Jasełka opowiadające o Historii Narodzenia.

Wezwanie Chrystusa: „Nawracajcie się!” stanowi doskonałą okazję do głębszej refleksji nad najważniejszą misją Kościoła, jaką jest wzywanie ludzkości do nawrócenia. A ponieważ każdy człowiek potrzebuje nawrócenia, jest to również okazja do refleksji nad swoim życiem. Zbawienie człowieka jest zawarte w jego nawróceniu. Człowiek przez nie staje się w pełni sobą, odnajduje siebie wobec Boga, bliźnich, świata i sam zostaje wypełniony prawdziwym pokojem.

Ludzie stoją przed ołtarzem. Po obu stronach przystrojone choinki.

Ksiądz Michał Surowiec powiedział o sąsiedztwie Warsztatu ( WTZ funkcjonuje na terenie Parafii w Nadrybiu), zachęcał parafian do przekazywania 1% podatku podczas rozliczania się z fiskusem za 2016 r. Powiedział wiele bardzo ciepłych słów pod adresem placówki. Bardzo miłym gestem ze strony uczestniczących w mszy świętej było oglądanie wystawionych przy tej okazji prac, pytanie o potrzeby i plany na przyszłość zakup wyrobów oraz przekazanie ofiary – specjalna taca. U księdza Michała czujemy się jak u siebie dzieli nas niewielka droga. Ksiądz bardzo często odwiedza nas w placówce. Dziękujemy mu za otwartość i łamanie stereotypów.

29 stycznia na zaproszenie księdza proboszcza Zbigniewa Szczęśniaka z Parafii Rzymsko-Katolickiej pod wezwaniem Św. Józefa w Cycowie uczestnicy Warsztatu prezentowali Jasełka opowiadające o Historii Narodzenia, przed rozpoczęciem liturgii mszy świętej. Proboszcz oglądał już wcześniej Jasełka, dokonał pięknego wprowadzenia i oddał głos kierowniczce Warsztatu, która w skrócie przedstawiła podejmowane działania i życzyła wszystkim aby prezentacja pozostawiła w każdym sercu coś osobistego.

Mężczyzna przebrany za anioła trzyma mikrofon w dłoni. Stoi przed ołtarzem w kościele.

Łukasz Lisek wprowadził wszystkich w nastrój jedną z najbardziej znanych kolęd na świecie jaką jest „Cicha noc”

Ludzie przed ołtarzem stoją. Po lewej stronie ludzie są przebrani za pastuszka, Józefa i Marię. W tle choinki bożonarodzeniowe.

Liturgia tego dnia koncelebrowana była przez księdza proboszcza i księdza Mirosława Misiurę – obecnie przebywającego w parafii w Londynie. Rozważań nad czytaniami dokonał ksiądz Dawid. Rozważania księdza nad siedmioma błogosławieństwami każą nam się zastanowić nad naszą doczesnością. Błogosławieństwa zapowiadają nagrodę dla tych, którzy na ziemi umieją przegrywać. W doczesności szczęście jest ściśle złączone z sukcesami. Im więcej zwycięstw tym więcej szczęścia. W Królestwie Jezusa szczęście jest związane z umiejętnością ponoszenia klęski.

Na zakończenie mszy świętej, Zespół „Bębnoludy„ zagrał utwór „Cisza” na instrumentach perkusyjnych zadedykowany wszystkim co odeszli do Pana w 2016 i 2017 r.

Ludzie stoją przed ołtarzem. Niektórzy trzymają grzechotki w dłoniach. Jeden z mężczyzn ma bębenek między nogami. Ludzie siedzą w ławach kościelnych.

Parafianie podziękowali za występ gromkimi brawami i jakież było nasze zdziwienie kiedy wszyscy stali w zadumie. Dopiero podziękowanie skierowane do obecnych przez p. Marię było impulsem do puszczenia kościoła. Wychodzący z kościoła dokonywali zakupów prezentowanych prac i przekazywali drobne datki. Proboszcz ks. Zbigniew Szczęśniak obdarowany został przez występujących pracą wykonaną w Warsztacie i zaprosił do kolejnych spotkań. Podczas rozmów i dokonywanych zakupów wszyscy okazali nam wiele życzliwości, pytali o realizowane zadania, pytali o plan budowy domu rodzinnego.

Najpiękniejszy komentarz jaki mogłam usłyszeć to:

„ Nigdy nie myślałam, że niepełnosprawni mogą tak pięknie zagrać, przedstawić Historię” nie używając słów, nie spotkałam się, aby którykolwiek zespół goszczący w naszej parafii pamiętał o tych co odeszli. To było niesamowite, pokajałam się i jestem pełna podziwu dla wszystkich pracujących nie tylko z tą grupą ale z niepełnosprawnymi. Rozumiecie się bez słów … ”.

Tej życzliwości było wiele, cieszymy się, że mamy przychylność kolejnej parafii.

 „Gdy praca, którą wykonujesz,

nie daje ci radości, tylko pieniądze,

to jesteś śmiertelnie ubogi”.

Pieniądze są w dzisiejszym świecie potrzebne aby żyć, rozwijać się, ale praca którą wykonujemy chociaż za małe pieniądze przynosi nam wiele radości, satysfakcji, stawia przed nami kolejne wyzwania. Kocham to co robię i nie zamienię tej pracy na inną za żadne wielkie pieniądze.

Ludzie stoją przed ołtarzem. Są ubrani w stroje Mari, Józera, Pastuszka, Anioła i Kroli.

Kolędy śpiewa się do święta Ofiarowania Pańskiego (2 lutego). Jest to pozostałość dawniejszej organizacji roku liturgicznego, zgodnie z którą cykl obchodów misterium Narodzenia Pańskiego zamykał się 2 lutego.

Dziękujemy za spotkanie, rozmowy. Dziękuję rodzicom za zgodę na wyjazd.

Maria Lisek-Zięba

Facebook